گذری بر پخش ها و تاریخچه پیوند موسیقی با رانندگی

از رادیو اتومبیل اصلی شورولت گرفته تا سیستم دزدگیر B&O برای استون مارتین ، پیشرفت  فن آوری صوتی در اتومبیل ها ما را در موسیقی متن مناسب قرار می دهد . امروز با پاورز همراه باشید تا گذری  بر قبل تا به حال داشته و علت تصمیمی گیری استون مارتین بر همکاری با تیم پخش خود چیست ؟

یک دلیل خوب وجود دارد که کارپول کارائوکه جیمز کوردن به بزرگترین ضربه جنجالی YouTube در سال 2016 تبدیل شد - و اینکه چرا این قالب باعث شده همه از استیوی واندر و التون جان گرفته تا مادونا و آدل را به صندلی مسافر جلب کند. موسیقی و رانندگی مانند عشق و ازدواج است ، همانطور که فرانک سیناترا آن را خواند: شما نمی توانید بدون دیگری یکی داشته باشید. سفر جاده ای بدون موسیقی  چیست؟ کجا بدون Bachman-Turner Overdrive خواهیم بود ... به یاد بیاورید تام کروز راه اندازی Free Fallin را در جری مگوایر یا نمایش وین و گارت از Bohemian Rapsody در دنی وین  جهان می تواند مکانی بسیار کم رنگ بدون وجود موسیقی باشد.

در حالی که صدای موتور از اولین اتومبیل ها به اندازه برای گوش دادن به آن کافی بود ، می توان تاریخ موسیقی در اتومبیل ها را به رادیوی اصلی اتومبیل معرفی کرد که در سال 1922 توسط شورولت معرفی شد. آنتنی داشت که تمام سقف اتومبیل ، باتری های عظیم و بلندگوهای هیولا را پشت صندلی ها قرار می داد. از قرن گذشته ، ما شاهد تجربه گوش دادن اتاق خودرو و همچنین پیشرفت های فن آوری صوتی بودیم.

رادیو از آن زمان تاکنون نقش مهمی در تجربه رانندگی بازی کرده است که تا دهه 1930 مدل های کمی کم جا تبدیل به یک ویژگی داخلی استاندارد شده اند. اولین رادیو داشبورد در سال 1930 توسط برادران پاول و جوزف گالوین به همراه ویلیام لیر طراحی و به نام "موتورولا" (انقباضی از "ویترولا موتوری" ، نام تجاری که اصطلاح عمومی برای گرامافون بود) نامگذاری شد. بعداً در این دهه ، تنظیم دکمه ها و تنظیمات از پیش تنظیم شده به رانندگان اجازه داد تا ایستگاهی را با حداقل پرتی حواس حین رانندگی انتخاب کنند. با کمک ترانزیستور اندازه و قیمت پایین آمد و تا سال 1963 رادیو در 50 میلیون خودرو نصب شده بود.

مانند بسیاری از فن آوری های جدید که به سرعت تصویب و گسترده شد دست  ، همه متقاعد نشده بودند. رانندگی با موسیقی بحث برانگیز بود و امروزه برای بسیاری از آنها به عنوان یک حواس پرتی به گزینه اصلی تبدیل شده است. بدون تعمل ، اشتهای عمومی رشد کرد. اما تا زمان نوآوری مهم بعدی در صدای ماشین ، گوش دادن به وسیله امواج هوایی تعیین می شد و حالت غالب AM وجود داشت. سپس ، در سال 1956 ، کرایسلر ایده بزرگی داشت: بزرگراه Hi-Fi.

این نوآوری با نام تجاری جدید اتومبیل ، واجب بود که در قسمت پایین داشبورد نصب شده باشد و به رادیو اتومبیل وصل می شد. با یک ضربه تند و سریع سوئیچ ، یک تورنت مینیاتوری به بیرون کشیده می شد . Q از جیمز باند لذت می برد ، اما تنها تا یک نقطه. منحصرا با هنرمندان تحت قرارداد با کلمبیا رکوردز ، دیسک های ویژه هفت اینچی ساخته شده توسط کرایسلر با استفاده از فرمت مبهم 16rpm قادر به پخش موسیقی در کمتر از یک ساعت  بودند ... تا زمانی که درایو صاف بود. اگر اینگونه نباشد ، سوابق قابل پیش بینی است. با قیمتی نزدیک به 200 دلار تا بیش از 1700 دلار (1400 پوند) امروز غیرقابل تحقق بود. بزرگراه Hi-Fi ظرف چند سال به تدریج راه اندازی می شود.

اندکی پس از آن ، در سال 1960 ، اتومبیل RCA Victor "Victrola" وارد بازار شد. مجله Consumer Reports در بررسی خود گفت: "بسیار ارزان تر با قیمت 51.75 دلار (امروز در حدود 410 دلار) ، پشته های تک اینچی 7 اینچی را در حدود 2 ساعت پخش کرد و حتی جا های خالی را پر نکرد. حتی وقتی ماشین با سرعت های مختلف حرکت می کرد.  فشار زیاد لازم برای نگه داری آن ، به ویژه برای وینیل مناسب نبود. بازیکنان رکورد اتومبیل به زودی جای خود را به یک gizmo جدید دادند: نوار هشت مسیر.

موفقیت توسط پدیده استریو 8 که توسط شرکت کنسرسیوم شامل Ampex Magnetic Tape ، Lear Jet Company و RCA Records ساخته شده بود ، فقط در بخش کوچکی از طرف Ford Motors ایجاد نشده بود ، با ارائه آنها به عنوان گزینه در مدل 1966 خود قهرمان شد. خط فورد پالایش بازیکنان چهارنفره ای که به لطف ارنی مونتز ، یک دلال خودروی غربی کرست وسترن ساینس که مجوز این فناوری را صادر کرده بود ، محبوبیت زیادی را پیدا کرد ، فورد این پتانسیل را دید. در حالی که هنوز بازیکنان خانگی معرفی نشده اند ، بازیکنان نوار چهار و هشت آهنگ در ابتدا فقط در فروشگاه های اتومبیل و ایستگاه های کامیون به عنوان لوازم جانبی فروخته می شوند ، اما آنها از قفسه ها رفتند . آنها بیشتر در دهه 1970 می چرخیدند.

بهترین چیز در مورد استریو 8 – چراکه قطعا کیفیت صدا مهم نبود - این بود که به رانندگان اجازه می داد نوارهای رانندگی خود را بسازند و لیست های پخش خود را سفارشی و به دلخواه کنند. بووی ، باخ یا یک خواننده مجرد با Flanders و Swann ،  دیگر انتخابی محدود نبود. با ورود فرمت کامپکت کاست فیلیپس سرانجام از هشت مسیر خاتمه یافت. آلبوم های نوار کاست در سال 1966 در ایالات متحده معرفی شدند و این فرمت در دهه های 1980 و 1990 سیر صوتی داخل ماشین ادامه میداد.

اینها همچنین سالهای پر رونق تجارت در سیستم های پس از بازار بود: این اتفاق مربوط به نصب صفحه های چشمک زن ، بلندگوهای عظیم و حس کلی برتر. هر audiophile به ارزش ساب وووفر خود بود  که گزینه هایی وجود داشت که گوش دادن به لیست پخش هنگام رانندگی آنها را بسیار فراتر از آنچه که هر سازنده اتومبیل ارائه می داد تبدیل می کند. Alpine ، Blaupunkt ، Kenwood و Pioneer گیرنده ، کاست و بلندگوهای با کیفیت بهتری را فروختند ، در حالی که نخستین گیرنده استریو  pull-box ( پاسخی به جلوگیری از افزایش سرقت های رادیو ماشین) در اوایل دهه 1980 معرفی شد.

از این گذشته ، تولید کنندگان اتومبیل با توجه به کیفیت صدای آمپلی فایر و بلندگوها ، شروع به انجام بازی های دیگر کردند. بسیاری از افراد با درک اینکه بعضی اوقات باید به یک تخصص بپردازند ، همکاری با مارک های صوتی مشهور مانند Harmon Kardon ، Burmester و Bang & Olufsen را شروع کردند . با پیشرفت اتومبیل در حال تبدیل شدن به چنین مقاطع مهندسی پیچیده ، دیگر امکان وجود یک فروشگاه صوتی در زیر طاق های راه آهن امکان قطع تکه های بزرگ بدنه برای یک باس بزرگ وجود ندارد. ناامیدکننده است همانطور که غالباً برای سرگرمی های صوتی ، بازار پس از شروع به پایین آمده بود و ادغام باید در آغاز فرآیند طراحی در نظر گرفته می شد .

همانطور که هر کس در یک سن خاص به یاد خواهد آورد ، جالبترین اتومبیل های اواخر دهه 1980 و 1990 نه فقط دارای نوار ، بلکه یک تعویض CD چند دیسک (پخش کننده های CD در اتومبیل در سال 1984 بود). این امر را با آوردن کیفیت صدا به شدت بهبود بخشید و به رونق گرفتن از مسیر سخت به مسیر با سهولت  بهترین تغییر را در جاده پر پیچ و خم موسیقی اغاز کرد.

ورود پخش کننده های MP3 و iPod زوزه مرگ را برای فرمت های صوتی قدیمی تر به وجود آورد. با ظرفیت ذخیره هزاران آهنگ ، لیست های پخش سفارشی و تقریباً بصورت لحظه ای بین آهنگ ها حرکت  کردن، پخش کننده های موسیقی دیجیتال در صنعت موسیقی انقلابی را برپا کردند.  گرچه نسلی از درایورها در قالب های متناقض و عدم سازگاری کلی دست و پنجه نرم کرده اند ، اما ماشینهای پریمیوم امروزی دارای بسیار فضای دیسک سخت و اتصال آسان - سیمی و بی سیم - برای تلفن هوشمند شما هستند. برگشتی وجود ندارد.

در سال 2005 ، استون مارتین و بنگ و اولوفسن (B&O) تصمیم گرفتند سیستم صوتی موقت را ایجاد کنند ، با شروع DBS خود مدیر اجرایی دکتر اولریش بز ، استون مارتین. B&O این خودرو را در ژانویه 2006 در دانمارک دریافت کرد و ماههای بعد را صرف ایجاد یک سیستم کاربردی اما در عین حال زیبا که یکپارچه درون کابین می شد ، کرد. پس از دو سال تنظیم دقیق ، نتایج چنان نوید بخش بود که همچنین توافق شد که این شرکت یک سیستم صوتی برای DB9 بسازد. سیستم های امروزی پردازش پیشرفته سیگنال دیجیتال را ارائه می دهند ، که هر مدل دارای 13 بلندگو در اطراف کابین است (اگرچه Rapide S دارای 15 عدد بزرگ است) - از جمله توئیت های رو به افزایش موتوری - و تعهد به طراحی و ارائه که متناسب با استون مارتین است. نتایج به صراحت تحسین شده اند ، و معیار جدیدی را برای صدا را در اتومبیل تعیین می کنند.

پتانسیل های بیشتر و بیشتر برای تبدیل شدن به اتاق های سرگرمی در حال حرکت وجود دارد ، بنابراین چرا وقتی رسانه های بیشتری برای لذت بردن در دسترس است ، در هنگام شنیدن به موسیقی متوقف شوید؟ اما شاید ما در معرض از دست دادن امتیاز باشیم ، این بدان معناست که رانندگی و موسیقی یکی از آن دسته از جفت هایی هستند که برای تمام مدت دوام خواهند آورد.